Συγκρίνουμε 13 Νάουσες

Κυρ-Γιάννης Ράμνιστα 2013  Δομημένη, κλασσική έκφραση του Ξινόμαυρου, με τομάτα, βύσσινο, μπαχαρικά και γλυκόριζα να προσδίδουν χάρη και φρεσκάδα σ’αυτή την σοβαρή κατά τα άλλα Νάουσα. Θα ωριμάζει μέχρι το 2040 σίγουρα.

Μπουτάρης Grand Reserve 2011 Η ναυαρχίδα του πρώτου κολλοσού έρχεται με λιγότερο φρουτώδη χαρακτήρα και πιο γήινα αρώματα και γεύσεις. Πολύ καλά δομημένη, με οξύτητα και τανίνες στα γνωστά επίπεδα του Ξινόμαυρου, αρκετό βάθος, συγκρατημένο, κάνει υπομονή και σίγουρα θα ωφεληθεί πολύ από μια μακρόχρονη παλαίωση.
Βαένι Δαμασκηνός 2011 Ο Δαμασκηνός του συνεταιρισμού είναι σε πιο κλασσική φόρμα με αρώματα δαμάσκηνου, ελιάς, αποξηραμένων φρούτων, με γεμάτο σώμα, τονισμένες τανίνες, καλή επίγευση, έχει περάσει 18 μήνες σε βαρέλι ενώ παρά τα 6 χρόνια είναι σχετικά νεαρός. Αντέχει μέχρι το 2035.
Δαλαμάρα Παλιοκαλιάς 2013 Ο Παλιοκαλιάς του Δαλαμάρα είναι σε πιο μοντέρνο στυλ με γήινες γεύσεις, αρκετό κόκκινο φρούτο, λιαστή τομάτα, πικάντικο βαρέλι, είναι εκφραστικός, ισορροπημένος, έχει φρεσκάδα και είναι διάσημος πανταχόθεν πια.
Θυμιόπουλος Γη και Ουρανός 2013 Σχεδόν βαθύ πορφυρό, με καλή πολυπλοκότητα, ισορροπημένο, με μαύρα φρούτα, μπαχαρικά, νότες καφέ από το βαρέλι (18 μήνες), έντονο αρωματικά, αποτελεί πλέον κλασσική ετικέτα.
Φουντής Ναουσσαία 2011 Μέτριο πορφυρό γκρενά χρώμα, δαμάσκηνα, τομάτα, μπαχαρικά, πολύπλοκο αρωματικά, με μέτριο σώμα, αρκετή οξύτητα και τανίνες εκλεπτυσμένες από το βαρέλι η Ναουσσαία παραμένει διαχρονική αξία.
Χρυσοχόου Ξινόμαυρο 2013 Έντονη μύτη με μαύρα αλλά και κόκκινα φρούτα, βρεγμένα φύλλα, χώμα, έντονη οξύτητα, σχεδόν κρεμώδης υφή, ισορροπημένο, με καλή συγκέντρωση, με φρεσκάδα και τονισμένο βαρέλι φέρνει περισσότερο σε Pinot Noir.
Αργατιά Ξινόμαυρο 2012 Η Αργατιά μας παρουσιάζει μια Νάουσα που ισορροπεί ανάμεσα στο κλασσικό και τη Νέα Γενιά με αρκετή συμπύκνωση, σφιχτοδεμένη, πικάντικη, με οξύτητα ελκυστική και εκλεπτυσμένες τανίνες. Θα παλιώσει πολύ όμορφα και θα μας δώσει ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα που θα απολαμβάνουμε μέχρι το 2030 σίγουρα.
Διαμαντάκος Νάουσα 2013 Μαύρα και κόκκινα φρούτα, τομάτα, καφές, πικάντικα αρώματα, με αρκετές αλλά σφιχτές τανίνες μακρύ και ζεστό τελείωμα ο Διαμαντάκος μας δίνει ένα πολύ καλό δείγμα του πόσα πολλά πρόσωπα και δυνατότητες έχει το Ξινόμαυρο.
Μαρκοβίτης Νάουσα 2012 Δαμάσκηνο, σοκολάτα, μπαχαρικά, τομάτα και βότανα σε ένα δεμένο σύνολο με γεμάτο σώμα και καλές τανίνες μας δείχνουν πόσο όμορφα θα παλιώσει και η Νάουσα του Μαρκοβίτη. Θέλει το χρόνο της αλλά η ανταμοιβή είναι σίγουρη.
Καρυδάς Νάουσα 2011 Μια πλούσια Νάουσα σε πρώιμη ακόμα μορφή, παρ’ όλη την εξαετία που κουβαλάει, με σκληρές ακόμα ταννίνες, δυνατό, ρωμαλέο, πολύ καλό φρούτο, με ωραίο βαρέλι (24 μήνες) θα ραγίσει καρδιές μέχρι το 2032-2033
Βαένι Νάουσα 2014 Η Νάουσα του συνεταιρισμού είναι πιο φρουτώδης από προηγούμενες χρονιές, περασμένη από βαρέλια 3ης και 4ης χρήσης και χαρακτηρίζεται από την διακριτική αίσθηση μέντας και πιπεριού ενώ τονίζει το χαρακτήρα της Νάουσας χωρίς να διαπρέπει στην πολυπλοκότητα.
Τσάνταλης Νάουσα 2013 Ο έταιρος κολοσσός της βιομηχανίας οίνου μας παρουσιάζει μια Νάουσα αρκετά πολύπλοκη, με ρουστίκ φιλοσοφία, αρκετά τανική, με τραχιά υφή, περασμένη από βαρέλι (12 μήνες) και αρκετά δομημένη που θα μας κρατήσει σε εγρήγορση μέχρι το 2028.

Όλες οι ετικέτες είναι συγκλονιστικές, σε πολύ υψηλό επίπεδο, πράγμα που δείχνει ότι οι Ναουσαίοι παραγωγοί δεν εφησυχάζουν ούτε απολαμβάνουν τη δόξα. Ψάχνουν το καινούριο, δε φοβούνται και πως να φοβηθούν με τέτοια πρώτη ύλη, πράγμα που φαίνεται καθαρά από τα διαφορετικά στυλ Νάουσας που κυκλοφορούν πια. Εαν ξεφύγουν από τα στενά όρια της Ελλάδας και προωθήσουν με σθένος τη δουλειά τους στο εξωτερικό θα δώσουν ακόμη πιο τέλεια κρασιά γιατί ο ανταγωνισμός με τα μεγαθήρια του εξωτερικού δεν θα πρέπει να τους φοβίζει όσον αφορά την πρώτη ύλη ή τις οινοποιητικές τους ικανότητες, εκεί έχουν ακριβώς τις ίδιες δυνατότητες. Η διαφορά έγκειται στο μέγεθος και το τρόπο του marketing που χρησιμοποιούν οι ξένοι παραγωγοί.

ΥΓ1 Η σειρά που βρίσκονται τα κρασιά δεν είναι τυχαία, αλλά είναι τόσο μικρές οι διαφορές που είναι σίγουρα ενδεικτική και προφανώς υποκειμενική όταν πρόκειται για λεπτομέρειες μηδαμινές. Επιπρόσθετα οι ετικέτες εσοδείας 2014 είχαν το μειονέκτημα της κάκιστης χρονιάς ενώ αντίθετα του 2011 το πλεονέκτημα της πολύ καλής.

ΥΓ2 Ευελπιστούμε ότι ο κύριος Χρυσοχόου θα βγάλει στην αγορά το passito αριστούργημα που φυλάει στα κελάρια του.