Τα πάντα γύρω από το κρασί και την κουλτούρα του

Εργαζομαστε σκληρα για να ετοιμασουμε το καλυτερο blog για κρασι, συντομα

  • 00

    Μερες

  • 00

    Ωρες

  • 00

    Λεπτα

  • 00

    Δευτερολεπτα

εγγραφειτε για να ειστε ο πρωτος που θα το μαθει οταν ειμαστε ετοιμοι

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016

Αργατιά Ξινόμαυρο 2011


Η Χαρούλα Σπινθηροπούλου και ο Παναγιώτης Γεωργιάδης του κτήματος Αργατιά δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις καθώς πρόκειται για δυο χαρακτηριστικές μορφές του Ελληνικού κρασιού. Ο καθένας τους έχει τη δικιά του ξεχωριστή διαδρομή οι οποίες συναντώνται το 2000 όταν δημιούργησαν το κτήμα στο Ροδοχώρι της Νάουσας. Αν και το χωριό φημίζεται για τα κεράσια και τα μήλα το αμπέλι ταίριαξε απόλυτα στη περιοχή, εξάλλου είναι μέσα στη ζώνη οπότε δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς.
Η χρονιά του 2011 ήταν πολύ καλή με χαμηλές θερμοκρασίες και υγρασία μέχρι τα μέσα Ιουνίου που καθυστέρησαν την άνθηση και έδωσαν τη δυνατότητα στο σταφύλι σε συνδυασμό με την αποφυγή καύσωνα το καλοκαίρι να ωριμάσει καλά και χωρίς προβλήματα. Οι κλασσικές βροχές μέχρι το Σεπτέμβρη δεν επηρέασαν ιδιαίτερα την υγεία των καρπών και όλοι στη Νάουσα ήταν σχεδόν απόλυτα ευχαριστημένοι ώστε να μιλάνε για μια πολύ δυνατή χρονιά.
Μέτριο γκαρνέ με λίγους ρουμπινί λεκέδες. Μύτη μέτρια προς έντονη με κόκκινα κυρίως φρούτα να ξεπηδούν από το ποτήρι, κεράσια, βατόμουρα και φραγκοστάφυλα, όλα ζουμερά και φρέσκα ενώ υπάρχουν νότες ελιάς αλλά και μαύρου δαμάσκηνου αλλά σε σαφώς μικρότερη ένταση. Τα βοτανικά στοιχεία και τα γήινα είναι στο κέντρο του οσφρητικού κάδρου με τομάτα, χώμα, ανισοειδή βότανα, φασκόμηλο, κάποια λουλούδια όπως βιολέτα και ιβίσκο, ορυκτότητα συνεχώς διακριτικά παρούσα, λίγα μπαχαρικά μαζί με δέρμα από το βαρέλι ενώ αυτό που μας ταξίδεψε μέχρι το Πιεμόντε ήταν μια αίσθηση πίσσας στο τέλος των αρωμάτων.
Στο στόμα είναι ξηρό φυσικά με σώμα μέτριο, ίσως και λίγο παραπάνω θεωρώ, τανίνες μέτριες σαφώς δουλεμένες και πάρα πολύ όμορφα ενσωματωμένες στο κρασί ενώ η οξύτητα είναι ενεργητικότατη και σχεδόν υψηλή δίνοντας μια δροσιά στο κρασί που σε κάνει να θες να το πιείς μονομιάς. Η επίγευση είναι αρκετά μακριά με γήινα και φρουτώδη παιχνιδίσματα ενώ η ορυκτότητα και τα μπαχαρικά κυριαρχούν προς το τέλος.
Η γέφυρα που ενώνει τη Ράμνιστα και το Δαμασκηνό με τις οινοποιήσεις των Θυμιόπουλου, Διαμαντάκου και Δαλαμάρα. Μέσα σ' αυτές τις 17 λέξεις νομίζω πως περιγράφεται απόλυτα το κρασί της Αργατιάς. Περισσότερο μοντέρνο με αρκετά ρουστίκ στοιχεία. Όπως και να 'χει είναι πολύ αξιόλογο και πάνω απ' όλα ενδιαφέρον. Μέχρι το 2025-2027 θα αντέξει πιστεύω με μια σωστή αποθήκευση.


📚🎥🎶  Μ' ενα καράβι ψεύτικο του Κώστα Καλδάρα με την Ελένη Τσαλιγοπούλου

🍴   Μουσακάς με μπεσαμελ γιαουρτιού, παλαμιώτικα λουκάνικα στο πήλινο με ξινόμαυρο, ratatouille με αρνίσιες μπουκιές, Βεροιώτικος μπάτζος, μανούρι Βλάστης, Calcagno Σαρδηνίας ή για τους λίγο τολμηρούς μπριζόλα ξιφία με τοματίνια, σκόρδο και μαιντανό

Abv 14%

💲💲💲   12-18€

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Από το Blogger.