Cantina Paltrinieri Radice Lambrusco di Sorbara, 2016

Ο Alberto Paltrinieri ανήκει στην τρίτη γενιά οικογενειακής παράδοσης οινοποιών από το 1926 που ειδικεύονται στην παραγωγή Lambrusco. Παραδόξως, ο Alberto δεν ακολούθησε ποτέ τη μόδα, αλλά, αντίθετα με τους περισσότερους παραγωγούς της περιοχής, παρέμεινε σταθερός στην ιδέα του κρασιού terroir, αξιοποιώντας τις πολύτιμες διδασκαλίες του πατέρα και του παππού του.
Η περιοχή είναι συνδεδεμένη άρρηκτα με την καλλιέργεια του Lambrusco di Sorbara, μιας ποικιλίας που για αιώνες έχει πατρίδα του τα αμμώδη και προσχωσιγενή εδάφη που χαρακτηρίζουν αυτή την περιοχή, η οποία μπορεί να δώσει στα κρασιά καλή οξύτητα με αρώματα φράουλας και βιολέτας. Το σταφύλι έδωσε και την ονομασία στην περιοχή. Συμμετέχει στα χαρμάνια με ελάχιστο ποσοστό 60% και συμπληρώνεται από τις άλλες υποποικιλίες Lambrusco. Εκτός από ερυθρά επιτρέπονται και ροζέ αφρώδης ενώ χωρίζονται σε Frizzante -ημιαφρώδες με ελάχιστο ποσοστό αλκοόλ 10,5%- και Spumante -αφρώδης με ελάχιστο ποσοστό αλκοόλ 11%-. Η δεύτερη ζύμωση μπορεί να γίνει είτε στο μπουκάλι, είτε στη δεξαμενή και δεν είναι υποχρεωτική η παραμονή με τις οινολάσπες, ούτε και η παλαίωση. Όλα εξαρτώνται από τον παραγωγό και τις ορέξεις του.
Το Lambrusco Radice είναι ένα κρασί  επαναζύμωσης στη φιάλη με αυτόχθονες ζύμες, ημιαφρώδες, η πίεση δεν ξεπέρασε τις 2-2,5 atm, από την περιοχή Il Cristo, όπου η συγκομιδή έγινε χειρωνακτικά και οι αποδόσεις κυμαίνονται στα 1200-1400 κιλ/στρ. Σαν διαδικασία ακούγεται απλοϊκή και υπόσχεται αν μη τι άλλο ένα κρασί αγνό όπως και η περιοχή.

Το χρώμα είναι αμφισβητήσιμο

Μόλις το ανοίξαμε πάθαμε το σοκ. Δεν είναι ερυθρό όπως λέει στην ετικέτα και όπως είναι τα Lambrusco. Για την ακρίβεια δεν είναι τελείως ερυθρό αλλά δεν είναι και ροζέ ακριβώς. Έχει ένα χρώμα ανάμεσα στο ροζέ του σολομού και ανοιχτό -πολύ ανοιχτό όμως- ρουμπινί. Ειλικρινά απογοητεύτηκα και άρχισαν να μου μπαίνουν σκέψεις όσον αφορά και την ποιότητά του. Τουλάχιστον ο αφρισμός του είναι συνεχής και κρεμώδης σκέφτηκα, αποφασίζοντας να προχωρήσω. Η μύτη είναι τονισμένη και φρέσκια σαν αίσθηση με τα κόκκινα φρούτα να κυριαρχούν, ακολουθούμενα από άνθη. Φράουλα, κεράσι, βατόμουρο, τριαντάφυλλο, βιολέτα και γιασεμί. Κάποιες νότες εσπεριδοειδών και τροπικών φρούτων που υπάρχουνε δε μπορούν να κρύψουν τη έκρηξη ορυκτότητας που έρχεται από το παρασκήνιο και πλημμυρίζει την όσφρηση όσο περνά η ώρα. Κιμωλία και άμμος είναι η αίσθηση που χαρακτηρίζει το κρασί, οσφρητικά τουλάχιστον.
Στο στόμα είναι ξηρό με λίγα υπολειπόμενα, σώμα ελαφρύ προς μέτριο, οξύτητα στο τέρμα, τανίνες κάτω του μετρίου, πολύ φινετσάτες, και επίγευση αρκετά μακριά για τόσο ελαφρύ κρασί. Το δεύτερο χαρακτηριστικό που μας έμεινε είναι η κάπως πικρή επίγευση προς το τέλος της σαν φλούδα λεμονιού ή καλύτερα γκρέιπφρουτ που σπάει την οξύτητα και προσδίδει ένα έξτρα ενδιαφέρον στη γεύση του κρασιού.
Δεν περίμενα να μου αρέσει ένα τόσο απλό και ελαφρύ, σχεδόν αδύναμο κρασί. Η ορυκτότητα και η περίεργη αλλά ωραία γεύση του μαζί με τη φρεσκάδα που προσφέρει η οξύτητα είναι ότι πιο δυνατό σε αυτό το κατά τ' άλλα συνηθισμένο, καθημερινό κρασί. Τα τρία αυτά στοιχεία το κάνουν και να ταιριάζει με αρκετά φαγητά, αφαιρώντας του το στίγμα του απεριτίφ, όχι ότι είναι κακό για ένα κρασί να είναι μόνο για απεριτίφ αλλά είναι πολύ πιο εύκολο να καταναλωθεί, όταν έχει τη δυνατότητα να συνοδεύσει ποικιλία πιάτων.







📚🎥🎶   What is a youth του Nino Rota

🍴    Μοσχαρίσιο carpaccio με λάιμ, πράσινη πίτσα με κοτόπουλο και κανθαρέλες, πίτα με αγριόπρασο και σπανάκι, μια πιατέλα με culatello και capicola
 
Abv   11,5%

💲💲💲   8-16€