Στην περιοχή Apalta της κοιλάδας Colchagua όπου βρίσκεται το οινοποιείο σε υψόμετρο λίγο πάνω από τα 400μ βρίσκεται το 46% του Carmenere που αποτελεί την πρώτη ύλη του κρασιού. Λίγα χιλιόμετρα δυτικότερα προς τον ωκεανό βρίσκεται η περιοχή Marchigüe ή Marchihue, σαφώς χαμηλότερα υψομετρικά, περίπου στα 150μ, με διαφορετικό κλίμα και έδαφος, από όπου παίρνουν άλλο τόσο Carmenere. Το χαρμάνι συμπληρώνεται με ένα μικρό (8%) ποσοστό Petit Verdot προφανώς για ενίσχυση της δομής. Οι διαφορές των δυο περιοχών, κρύος αέρας από τις Ανδεις στην Apalta, κρύες και υγρές μάζες από το ρεύμα Humboldt στη Marchihue, τα όλο και πιο γρανιτικά εδάφη που διαδέχονται τα αλλουβιακά, αργιλοπηλώδη των χαμηλότερων υψομετρικά περιοχών συνθέτουν ένα συγκλονιστικό κράμα συμπύκνωσης και αρωμάτων όπως θα δούμε.
Βαθύ ρουμπινί με μαβιές λωρίδες, εξ' ου και το όνομα. Μύτη έντονη, νεαρή, με κυρίαρχο το φρουτώδες στοιχείο, κυρίως μαύρο κεράσι, φραγκοστάφυλο, μύρτιλλο, ώριμο δαμάσκηνο, κόκκινα φρούτα όπως ρόδι, σάλτσα φράουλας, βιολέτα, λεβάντα, πιπέρι, γλυκόριζα, γαρίφαλο, βοτανικά και γήινα αρώματα πολύ λιγότερα από άλλα Carmenere, λίγο μέντα και άνηθο διακρίναμε, σοκολάτα, καφέ, βανίλια από τη 18μηνη παραμονή σε βαρέλι, μολυβόνερο, καπνό, σανδάλι, ευκάλυπτο, χαλίκι και όσο το αφήνουμε να στροβιλίζεται στο ποτήρι αποκαλύπτει κι άλλα.
Στο στόμα είναι ξηρό, με γεμάτο σώμα, βελούδινη υφή, οξύτητα λίγο πριν το ανώτερο σημείο που εναρμονίζεται πολύ ωραία με το σώμα και τις αρκετά υψηλές αλλά στρογγυλεμένες, σχεδόν γυαλισμένες θα έλεγα, τανίνες. Επίγευση αρκούντως μακριά με πολυεπίπεδη εξέλιξη καθώς εναλλάσσονται τα φρούτα με τη σοκολάτα και τα μπαχαρικά χωρίς να υπερτερεί κάποιο αλλά να αλληλοσυμπληρώνονται.
Σε απόλυτη αρμονία, με πολυπλοκότητα αξιοσημείωτη, συμπύκνωση, δύναμη, γεμάτη ζουμερή γεύση, ζωντανή οξύτητα που ισορροπεί τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά, νομίζω πως είναι ολοφάνερο ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα από τα καλύτερα και πιο γενναιόδωρα Carmenere και να φανταστείτε ότι το 2002 εμφιάλωσαν πρώτη φορά την ποικιλία. Πίνεται τώρα αλλά θεωρώ ότι θα ωφεληθεί με μια δεκαπενταετή παλαίωση, αν και πολύ πιστεύουν ότι είναι εύκολο να ξεπεράσει την εικοσαετία, προσωπικά δε νομίζω πως υπάρχει κάποιος πολύ σοβαρός λόγος να συμβεί αυτό.
📚🎥🎶 Elegías europeas του Eugenio Montes Domínguez
🍴 Prime rib μαριναρισμένη με μπύρα, καναδέζικος βίσωνας στιφάδο με φθινοπωρινά λαχανικά, μαροκινό αρνάκι οσομπούκο και μοσχαρίσιο κιλότο, με την αγαπημένη μας, χιλιανή σάλτσα pebre
Abv 14,5%
💲💲💲 52-71€
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου