Καλό το κρασί αλλά και το Μουντιάλ δεν πάει πίσω

Το blog θα αφήσει λίγο το κρασί και θα ασχοληθεί με ποδόσφαιρο και συγκεκριμένα με το Μουντιάλ. Δε θα πούμε τα κλασσικά που λένε όλες οι σελίδες που ασχολούνται με το κρασί για ετικέτες από τις χώρες που συμμετέχουν ή για συνδυασμούς φαγητού-κρασιού για να παρακολουθήσετε τους αγώνες. Θα ασχοληθούμε καθαρά με ποδόσφαιρο και θα δούμε όλες τις ομάδες και τις πιθανότητές τους για κατάκτηση του τροπαίου. Έχοντας, συνολικά, το blog ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο από τη θέση του παίκτη, του παράγοντα αλλά και του γιατρού σε ποδοσφαιρικούς αγώνες νομίζω πως μπορούμε να δούμε κάποια πράγματα λίγο πιο βαθιά.
1ος Όμιλος
Ρωσία: Η οικοδέσποινα έχει μέτρια ομάδα με λίγες αξιόλογες μονάδες, αλλά έχει εύκολο όμιλο, λογικά θα τη σπρώξει λίγο και η διαιτησία οπότε περνάει τον όμιλο και αν φτάσει μέχρι προημιτελικά είναι μεγάλη επιτυχία.
Σαουδική Αραβία: Τίποτα ιδιαίτερο, πέφτει και το Ραμαζάνι στην εκκίνηση του παγκοσμίου οπότε φυσιολογικά θα έχει πρόβλημα και με τις αντοχές καθώς είναι φανατικοί Ισλαμιστές και θα στερηθούν νερό, φαγητό.
Αίγυπτος: Συμπαθέστατη ομάδα αλλά δε βλέπω με ποιο τρόπο θα προχωρήσει αφού εκτός του Σαλαχ δεν υπάρχει κάποιος άλλος που να μπορεί να κάνει τη διαφορά. Ευτυχώς δεν είναι φανατικοί μουσουλμάνοι και έχοντας δυνάμεις θα το παλέψει και όπου βγει.
Ουρουγουάη: Η δις κάτοχος του τροπαίου Ουρουγουάη πάντα είναι καλή στα Μουντιάλ και το ίδιο νομίζω θα συμβεί και φέτος. Με δυο από τους καλύτερους κεντρικούς αμυντικούς (Godin, Gimenez), με πολύ καλά ακραία μπακ (Caceres, Laxalt) και μια τριπλέτα καταπληκτικών χαφ (Toreira, Vecino, Betancur) έχει σίγουρα από τις καλύτερες ανασταλτικές λειτουργίες αυτή τη στιγμή. Αν λειτουργήσει καλά το δίδυμο Kavani, Suares μπροστά και έχει καλή διασταύρωση στα νοκ-άουτ θα προχωρήσει πολύ, ίσως και μέσα στις τέσσερις τελευταίες.

Η πρώτη παγκόσμια πρωταθλήτρια Ουρουγουάη

2ος Όμιλος
Ισπανία: Η Ισπανία αν και διαθέτει παίκτες παγκόσμιας κλάσης δε νομίζω πως έχει πολλές ελπίδες να κάνει κάτι. Η άμυνά της είναι για κλάματα κυριολεκτικά καθώς οι δυο τύποι (Piquet, Ramos) που το παίζουν κεντρικοί αμυντικοί παρασύρουν και την υπόλοιπη ομάδα σε ένα ατελείωτο, ανούσιο και κουραστικό παιχνίδι δισεκατομμυρίων κοντινών μεταβιβάσεων. Πολύ εφέ, ουσία μηδέν και φάνηκε αυτό στα προκριματικά καθώς σε κάθε αγώνα προσπαθούσαν να σπάσουν το ρεκόρ σε πάσες του προηγούμενου. Iniesta και Isco αν και οι καλύτεροι παίκτες δύσκολα να κάνουν τη διαφορά. Περνάει τους ομίλους, λογικά, αλλά μετά δύσκολα τα πράγματα. Μέχρι τους 8 (με καλή διασταύρωση μόνο) και ευχαριστημένοι θα είναι.
Πορτογαλία: Κουραστική και προβλέψιμη ομάδα. Αν δεν κάνει τίποτα εξωπραγματικό ο Ronaldo πιθανών να δυσκολευτούν και στον όμιλο, για να μην πω ότι υπάρχει η πιθανότητα να μην περάσουν κιόλας. William Carvahlo παικταράς που έχει σίγουρη μεταγραφή λόγω εμφανίσεων στο Μουντιάλ (πάω και στοίχημα), Joao Moutinho και Quaresma με την εμπειρία τους δεν είναι αρκετοί αν δεν παίξει και κανένας άλλος.
Ιράν: Δυο αγώνες του Ιράν που είδα με Ν.Κορέα και Ρωσία με έπεισαν ότι πρόκειται για καλή ομάδα. Χωρίς να ξεχωρίζει κάποιος, αν και έχει αρκετούς παίκτες που παίζουν Ευρώπη, είναι δεμένη ομάδα με καλή ανάπτυξη και αν είναι λίγο τυχερή θα δυσκολέψει πάρα πολύ τις άλλες ομάδες. Μόνο πρόβλημα το Ραμαζάνι και το πόσο καταβεβλημένοι θα είναι οι ποδοσφαιριστές.
Μαρόκο: Αν και ο όμιλος αυτός έχει ξεκάθαρα φαβορί θεωρώ πως θα είναι από τους πιο δύσκολους. Το Μαρόκο έχει ομάδα μηχανή κυριολεκτικά. Παίκτες καμικάζι, που κάνουν όλες τις δουλειές, έχουν εμπειρίες από τα ευρωπαικά πρωταθλήματα και μπορεί να μην πάρουν ούτε ισοπαλία αλλά οι αντίπαλοι θα υποφέρουν πάρα πολύ.

Το Μαύρο Διαμάντι, ο ανεπανάληπτος Eusebio

3ος Όμιλος
Γαλλία: Η ομάδα που έχει για μας τις περισσότερες πιθανότητες να το κατακτήσει. Τέλειο ρόστερ, 23 παίκτες σχεδόν ισάξιοι, ένα κέντρο που θα λιώσει τα παπούτσια του με πάρα πολλά χιλιόμετρα (Pogba, Cante, Matuidi) και επίθεση φωτιά (Mbappe, Griezmann αλλά και Giroud ο αδύναμος κρίκος) είναι ικανή να διαλύσει οποιαδήποτε ομάδα χωρίς να φορτσάρει. Αν υπάρξει θέληση και όρεξη το σηκώνει αλλιώς στους τέσσερις.
Δανία: Τα περιμένει όλα από Eriksen, Schmeichel και αν δεν βοηθήσουν οι υπόλοιποι είναι πιθανό να μην περάσει ούτε από τον όμιλο ειδικά αν φέρει ισοπαλία ή χάσει από το Περού. Μέχρι τους 16 και πολύ είναι.
Περού: Πολύ καλή ομάδα που μπορεί να κάνει την έκπληξη αν καταφέρει να κερδίσει τη Δανία. Ταχύτατοι παίκτες που ξέρουν μπάλα αλλά έχουν το κλασσικό Λατινοαμερικάνικο ελάττωμα της τσαπατσουλιάς. Carrillo (Watford δανεικός από Benfica) ο παίκτης που θα κάνει τη διαφορά και αν τυχόν προχωρήσει η ομάδα θα γίνει σφαγή για να τον αποκτήσουν.
Αυστραλία: Δεν είναι η ομάδα που ήταν σε άλλες διοργανώσεις. Τελευταία στον όμιλο και πολύ φοβάμαι μην έχει και καμιά συντριβή που θα δημιουργήσει προβλήματα.

1998: το Μουντιάλ της Γαλλίας και του Zidane

4ος Όμιλος
Αργεντινή: Όλα εξαρτώνται από το Messi και την άμυνα. Αν παίξουν όπως στα προκριματικά θα αποκλειστούν από τον όμιλο και μπορεί και να ρεζιλευτούν κάνοντας τρεις ισοπαλίες καθώς η άμυνα είναι τραγική κυριολεκτικά. Αν ο Messi στηριχτεί λίγο από Banega και Higuain, Di Maria που είναι οι μοναδικοί αξιόπιστοι μπορεί να φτάσει μέχρι και την κατάκτηση. Αν δεν έχει υποστήριξη ο Messi θα γυρίσουν στην Αργεντινή νωρίς. Ερωτηματικό είναι και οι καινούριοι μέσοι που πήρε ο προπονητής (Meza, Pavon, Perez, Dimbala αν παίξουν).
Κροατία: Αφού έριξε 4 γκολ στην Ελλάδα μπορεί να το κάνει σε όλους. Πέρα από τη πλάκα από τα μεταξύ μας ματς φάνηκε ότι έχει πολύ καλή ομάδα με παίκτες εργαλεία. Ειδικά το κέντρο της Modric, Rakitic, Brozovic, Perisic) είναι από τα καλύτερα της διοργάνωσης, ίσως και το καλύτερο, οπότε αυτόματα είναι υποψήφια για πολλά. Αν είναι καλές οι διασταυρώσεις και είναι λίγο τυχερή θα φτάσει στην τετράδα.
Νιγηρία: Καλή ομάδα με γνωστούς παίκτες αλλά όσες φορές την είδα είναι λίγο άναρχη. Αν καταφέρει ο προπονητής να τους τιθασεύσει και είναι η Αργεντινή κακή μπορεί να περάσει αυτή αντί για την παρέα του Messi.
Ισλανδία: Η έκπληξη του ευρωπαϊκού δε νομίζω πως θα μπορέσει να επαναλάβει την πορεία του Euro. Θα παλέψει τα ματς αλλά δε θα γλιτώσει τη τελευταία θέση στον όμιλο.

Χωρίς σχόλια

5ος Όμιλος
Βραζιλία: Έχει δημιουργήσει προσδοκίες αλλά δε νομίζω πως έχει κάτι που να κάνει τη διαφορά σε σχέση με την ομάδα που ρεζιλεύτηκε από τους Γερμανούς πριν τέσσερα χρόνια. Καλές μονάδες αλλά χωρίς χαρακτήρα. Με την πρώτη δυσκολία θα αρχίσουν τα όργανα και η πρώτη δυσκολία θα έρθει στα νοκ-αουτ παιχνίδια όταν θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει κάποια σοβαρή ευρωπαϊκή ομάδα. Coutinho, Casemiro, Willian, Douglas Costa κάνουν τη διαφορά, οι υπόλοιποι συμπεριλαμβανόμενου του Neymar είναι καλοί όταν υπάρχουν ομάδες να τους δώσουν λεφτά. Μέχρι τους 8 φτάνει και αυτό με τύχη.
Ελβετία: Ούτε κρύο, ούτε ζέστη. Παντελώς αδιάφορη ομάδα, άοσμη, άγευστη, χωρίς σώμα, οξύτητα και με λιγοστές τανίνες για να μιλήσουμε οινολογικά. Πιθανόν να περάσει από τους ομίλους και να φτάσει με λίγη τύχη μέχρι τους 16-8, αν δεν πλακωθεί στο ξύλο με την Σερβία στη δεύτερη αγωνιστική του ομίλου καθώς μυρίζει από τώρα μπαρούτι το παιχνίδι, λόγω της διαμάχης Σέρβων και Ελβετο-Κοσοβάρων.
Σερβία: Ακριβώς τα ίδια με την Ελβετία. Ομάδα χωρίς χαρακτήρα και μέταλλο με κάποιες καλές μονάδες και τίποτα παραπάνω. Αν κερδίσει τους Ελβετούς Κοσοβάρους περνάει και μπορεί να φτάσει μέχρι τους 8 με καλή διασταύρωση.
Κόστα Ρίκα: Συμπαθητική ομάδα αλλά ίδια με το προηγούμενο μουντιάλ συν τέσσερα χρόνια στην πλάτη όλων. Θα το παλέψει αν και μάλλον θα είναι η τελευταία στον όμιλο.

Η μεγάλη Βραζιλία του 2002

6ος Όμιλος
Γερμανία: Η παγκόσμια πρωταθλήτρια δεν είναι η ομάδα που είδαμε όλοι στη Βραζιλία. Οι εμμονές του προπονητή, τα χρόνια στις πλάτες των παικτών, η απαρχαιωμένη ανάπτυξη παιχνιδιού δεν στοίχισαν στα προκριματικά γιατί είχε αδύναμους αντιπάλους (Άγιο Μαρίνο, Αζερμπαιτζάν), τώρα όμως είναι διαφορετικά. Με Werner, Gomez, Muller επίθεση και Khedira βασικό στα χαφ πολύ φοβάμαι πως θα είναι η δυσάρεστη έκπληξη του Μουντιάλ αν δεν αλλάξει κάτι.
Μεξικό: Κλασσικό Μεξικό. Θα προκριθεί όπως πάντα από τους ομίλους και θα αποκλειστεί στους 16 ή στους 8. Πάντα αυτό κάνει εξάλλου. Πολύ καλή ομάδα με καλούς παίκτες (Ochoa, Salcedo, Vela, Guardado, Lozano) αλλά με Λατινοαμερικάνικη τσαπατσουλιά.
Σουηδία: Πως κατάφερε και απέκλεισε Ιταλία και Ολλανδία στα προκριματικά είναι απορίας άξιο. Χωρίς να έχει καμιά φοβερή ομάδα παίρνει αποτελέσματα και θυμίζει λίγο Ελλάδα του 2004. Αν περάσει από τη Γερμανία στον όμιλο τότε μπορεί να φτάσει μέχρι τους 8 αν είναι τυχερή (είναι είπαμε) αλλιώς μπορεί να τερματίσει τελευταία στον δεύτερο δυσκολότερο για μένα όμιλο.
Νότια Κορέα: Μηχανάκια επιπέδου που ξέρουν και λίγη μπάλα. Όποιος τους υποτιμήσει θα κλάψει με μαύρο δάκρυ. Οι Ευρωπαίοι Koo και Son ξεχωρίζουν και οι υπόλοιποι τρέχουν σαν δαιμονισμένοι. Μάλλον δεν θα προκριθεί από τους ομίλους αλλά θα βασανίσει τους υπόλοιπους και σίγουρα σε κάποιον θα κάνει κηδεία.

Από την ομάδα του '82 ξεκίνησαν οι συνεχόμενες επιτυχίες

7ος Όμιλος
Αγγλία: Οι Άγγλοι πάντα δημιουργούν προσδοκίες για την ομάδα τους και αυτή τους διαψεύδει. Αυτό θα συμβεί και φέτος λογικά με τη διαφορά πως τώρα ούτε και οι ίδιοι δε θεωρουν τον εαυτό τους σοβαρό φαβορί. Θα προκριθεί φυσικά από τον όμιλο και ίσως περάσει από τους 16 αν έχει καλή διασταύρωση και μετά θα αρχίσουν οι Άγγλοι τα γνωστά: It's coming home, splendid game, great opportunity, football where it was born και μόλις πέσουν σε καμιά σοβαρή ομάδα θα προσγειωθούν απότομα. Ομάδα δεν έχει ούτε και φέτος οπότε θα παίξουν το σύστημα που έπαιζαν και το 1966: πάμε γερά, πάμε δυνατά να κερδίσουμε καμιά κεφαλιά από σέντρα, να πάρουμε κάνα πέναλτι-φάουλ γιατί αλλιώς δεν πρόκειται να κάνουμε ούτε σουτ. Αν πέσει σε κοντές ομάδες θα προχωρήσει.
Βέλγιο: Πάντα καλούς παίκτες έχει το Βέλγιο αλλά ποτέ δεν κάνει κάτι αξιοπρόσεκτο εκτός από την ομάδα του Enzo Scifo. Αν ξεπεράσουν το πρόβλημα της κακομοιριάς που έχουν και παίξουν τη μπάλα που έπαιξαν στα προκριματικά όπου μας άφησαν δεύτερους μπορεί να φτάσει μέχρι τέλους. Θα μπορέσουν όμως; Δεν αναφέρω μονάδες γιατί όλοι είναι παικταράδες. Η συμπεριφορά τους είναι το θέμα.
Τυνησία: Δεν έχει και πολλές ελπίδες σε τέτοιο όμιλο οπότε θα το παλέψει και όπου βγει. Η τρίτη θέση αν συνοδευτεί από καλές εμφανίσεις και 3-4 γκολ είναι επιτυχία.
Παναμάς: Τα ίδια με την Τυνησία με τη διαφορά ότι είναι κατώτερη της Τυνησίας οπότε 4η θέση και αν βάλουν κάνα δυο γκολ είναι πολύ καλά.

Η μεγάλη ομάδα του Βελγίου το '86

8ος Όμιλος
Κολομβία: Η μοναδική ομάδα, του δυσκολότερου για μένα ομίλου, που έχει λίγο προβάδισμα, όλες οι άλλες είναι πολύ λίγο κατώτερες. Παίχτες της προκοπής (Quintero, Falcao, Cuadrado, Mojica φοβερό αριστερό μπακ, Mina ο αντικαταστάτης του Piquet στην Μπαρτσελόνα, ελπίζω) προπονητής καλός αλλά τα γνωστά ελαττώματα της Λατινικής Αμερικής. Αν είναι τυχερή στη διασταύρωση μπορεί και να φτάσει μέχρι τους 8 παίζοντας καλή μπάλα.
Πολωνία: Ερωτηματικό μεγάλο. Αν υπάρξει θέληση μπορεί να κάνει πολλά χωρίς να παίξει ποδόσφαιρο παγκόσμιας κλάσης, είναι λίγο απαρχαιωμένο το στυλ παιχνιδιού της. Αν δεν έχουν όρεξη οι παίκτες θα την κατασπαράξουν οι υπόλοιποι του ομίλου. Blaszczykowski, Lewandowski, Zielinski, Milik μπορούν να κάνουν τη διαφορά αν εμφανιστούν όπως πρέπει.
Σενεγάλη: Η καλύτερη αφρικάνικη ομάδα. Παίκτες καλοί (Sane, Niang, Sarr, Koulibaly, Gueye) λίγο πιο κοντρολαρισμένη από τις άλλες της Αφρικής που εντυπωσίασε στα προκριματικά. Θα παίξουν καλή μπάλα αλλά εξαρτάται και από τους υπόλοιπους του ομίλου. Δύσκολη η πρόβλεψη για όλο τον όμιλο.
Ιαπωνία: Τελευταία αλλά καθόλου αμελητέα. Ομάδα μηχανή, με πλάνο όπου όλοι παίζουν για όλους. Αν δεν προκριθεί σίγουρα θα βασανίσει τις υπόλοιπες ομάδες του ομίλου. Muto, Okazaki, Inui, Kagawa και άλλοι πολλοί έχουν ικανότητες και τώρα πια και εμπειρίες αφού παίζουν Ευρώπη. Θα δούμε 23 παίκτες έτοιμους για χαρακίρι σίγουρα.

Η cult ομάδα της Κολομβίας το 1990

Συνοψίζοντας με προϋπόθεση πως εμφανίζονται οι ομάδες όπως πρέπει, θεωρώ πρώτο φαβορί τη Γαλλία και μετά έρχονται Βέλγιο, Κροατία, Ουρουγουάη  για την τετράδα και για την οκτάδα Κολομβία, Βραζιλία, Αγγλία αν κερδίσει πολλά κόρνερ και περάσουν οι χιλιάδες σέντρες που θα επιχειρήσουν, Ρωσία λόγω έδρας και ίσως η Αργεντινή αν τραβήξει ο Messi μόνος του την ομάδα.
Το σίγουρο πάντως είναι πως θα έχουμε δικαιότερες διαιτησίες λόγω VAR οπότε οι μεγάλες θεωρητικά ομάδες θα χάσουν τα όποια κρίσιμα σφυρίγματα μπορεί να έπαιρναν λόγω μεγέθους, που σημαίνει ότι και οι πιο μικροί θα έχουν την ευκαιρία αν παίξουν μπάλα να διεκδικήσουν κάτι καλύτερο.