Με αφορμή τα γενέθλια φίλου συγκεντρωθήκαμε στο σπίτι του για τις απαραίτητες ευχές και με αυτή την αφορμή να επιδοθούμε και στα αγαπημένα μας σπορ. Κρεατοφαγία και οινοποσία.
Φυσικά δεν μας έκανε εντύπωση η επιλογή και ο συνδυασμός που επέλεξε ο οικοδεσπότης. Πάπια με δαμάσκηνα στο φούρνο και δυο φιάλες του διάσημου, διεθνώς πια, Avaton Γεροβασιλείου εσοδείας 2008. Μετά την απαραίτητη μετάγγιση σε καράφα και τον αερισμό του για περίπου 40 λεπτά μπήκαμε στο ''αβατον'' των γεύσεων του Κτήματος Γεροβασιλείου.
Η αλήθεια είναι πως και την πρώτη φορά που δοκίμασα τη συγκεκριμένη ετικέτα είχα την περιέργεια πόσο μπορεί να δένουν το Λημνιό με Μαυρούδι και Μαυροτράγανο σε ενα χαρμάνι και αν μη τι άλλο κεντρίζει τον οινόφιλο ο συνδυασμός αυτών των τριών γηγενών και όχι ιδιαίτερα συνηθισμένων ποικιλιών.
Το χρώμα του σκουροκόκκινο, σχεδόν πορφυρό αναδύει μια αίσθηση καπνού, μπαχαρικών, άλλοι είπαν δάφνης, άλλοι πιπεριού και για μένα έχει και ένα τόνο σοκολάτας στη μύτη. Η αίσθηση του βαρελιού είναι διάχυτη σε όλη τη διάρκεια της δοκιμής και σίγουρα οφείλεται στο ότι και οι δύο ζυμώσεις (αλκοολική,μηλογαλακτική) έχουν γίνει σε δρύινες δεξαμενές Βουργουνδίας ενώ φυσικά έχει παραμείνει μετά και σε δρύινα βαρέλια για 12-18 μήνες. Αυτό φαίνεται και στη γεύση του όπου κυριαρχούν τα σκούρα φρούτα, δαμάσκηνα, βατόμουρα, σταφίδες σε συνδυασμό με την καπνιστή αίσθηση του βαρελιού και με τις τανίνες να είναι ισορροπημένες έτσι ώστε να στρογγυλέψουν το κρασί δίνοντας και το απαραίτητο βάθος. Τέλος η επίγευση είναι παρατεταμένη και δυνατή.
Θεωρώ ότι αγγίζει το επίπεδο του 2002-2003 οι οποίες ήταν ίσως οι δυο καλύτερες χρονιές τις συγκεκριμένης ετικέτας αν και νομίζω πως σε 2-3 χρόνια θα έχει αυξήσει την πολυπλοκότητά του και θα ''ανέβει'' ένα επίπεδο ακόμη γευστικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου