Τα πάντα γύρω από το κρασί και την κουλτούρα του

Εργαζομαστε σκληρα για να ετοιμασουμε το καλυτερο blog για κρασι, συντομα

  • 00

    Μερες

  • 00

    Ωρες

  • 00

    Λεπτα

  • 00

    Δευτερολεπτα

εγγραφειτε για να ειστε ο πρωτος που θα το μαθει οταν ειμαστε ετοιμοι

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

Σαντορίνη Bαρέλι Σιγάλας 2009


  Μετά από ολιγοήμερη αποχή λόγω φόρτου εργασίας και εσωτερικών αναζητήσεων επανερχόμεθα με ιδιαίτερη χαρά καθώς στα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας είχαμε την τύχη να δοκιμάσουμε μια από τις καλύτερες Σαντορίνες, του γνωστού και αγαπητού κυρίου Σιγάλα. Η τύχη ήταν ότι δοκιμάσαμε την βαρελάτη και σε αρκετά καλή στιγμή όσον αφορά την παλαιότητά του.
  Ασύρτικο ζυμωμένο σε δρύινα γαλλικά βαρέλια και ωρίμανση μαζί με τις οινολάσπες για έξι μήνες, μέθοδος που χρησιμοποιείται στις λευκές οινοποιήσεις, όπως στο Montrachet της Βουργουνδίας όπου με αυτό το τρόπο ζυμώνεται το chardonnay της περιοχής το οποίο πολλοί θεωρούν ως το καλύτερο λευκό ξηρό κρασί του κόσμου! Θεωρητικά η παραμονή του κρασιού με τις οινολάσπες εξελίσσει την γεύση και κυρίως την επίγευση του κρασιού και απαλύνει την αίσθηση του βαρελιού ενώ εμπλουτίζει τα αρώματα του κρασιού με αυτά των ενζύμων της οινολάσπης. Καλή η θεωρία αλλά για να δούμε και στην πράξη τι έχουμε.
   Λεμονί λαμπερό χρώμα, πολύπλοκη μύτη με λεμόνια και άλλα εσπεριδοειδή να κυριαρχούν μαζί με ανθούς ροδακινιάς, βερυκοκιάς ενώ υποβόσκει το άρωμα του βαρελιού και μια αίσθηση ηφαιστειογενούς στάχτης, Σαντορίνη γαρ! Σώμα στιβαρό για λευκό με δροσιστική οξύτητα και μια ελαιώδης υφή με κιτρολέμονα και δρύ σε μια αρμονική συνύπαρξη δίνουν ένα πολύ δυνατό σύνολο το οποίο ισορροπεί τέλεια τα αρώματα με την οξύτητα. Η επίγευση μακριά και σύνθετη με την χαρακτηριστική μεταλλικότητα του ασύρτικου και το ξύλο να συνεχίζει την διακριτική του παρουσία.
  Η τετραετής παλαίωση της συγκεκριμένης Σαντορίνης δεν φαίνεται καθόλου και θεωρώ πως αντέχει άλλο τόσο χρονικό διάστημα κάτι που δείχνει τις δυνατότητες βελτίωσης της συγκεκριμένης ποικιλίας με τα χρόνια αλλά και του δυναμικού των ελληνικών λευκών όσον αφορά την παλαίωση. Αντέχουν όταν γίνει σωστή δουλειά και αξιοποιηθεί σωστά η ποικιλία.
 Απολαυστική, ουσιώδης και συνυπολογίζοντας την "ταλαιπωρία" της μεθόδου sur lies πιστεύω πως άξιζε τον κόπο.  Ένα από τα καλύτερα λευκά και κατά τη γνώμη μου μέσα στις τρεις καλύτερες Σαντορίνες του ελληνικού οινοτοπίου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Από το Blogger.