Aristos Duquesa d A Chardonnay 2012

Η ομορφιά με το κρασί είναι ότι κάθε μέρα μαθαίνεις κι άλλα πράγματα και μάλιστα από κει που δεν το περιμένεις. Είναι γνωστό σε όλους ότι η Χιλή κάνει μοναδικά VFM κρασιά σε όλα τα επίπεδα ποιότητας, κυριολεκτικά. Εννοώ ότι για ένα κρασί ποιότητας Α θα πληρώσουμε ένα ποσό Ψ ενώ για ένα Αμερικάνικο ίδιας ποιότητας θα πληρώσουμε Ψ επί 5 και πολλές φορές ακόμη παραπάνω και αυτό ισχύει για όλα τα επίπεδα τιμών και ποιοτήτων.
Φτάνει λοιπόν η μέρα που γνωρίζω τον Pedro Parra (στα Ελληνικά: Πέτρος Αμπέλης) όταν συνάδελφος εξ Αργεντινής, άρρωστη με το φαΐ και το κρασί δεν θα μπορούσε να μην γνωρίζει την ιστορία του εν λόγω κύριου και μας άνοιξε κι εμάς τα μάτια, αρχικά, και μετά τον ουρανίσκο. Ο πρώτος wine terroir consultant (σύμβουλος terroir κρασιού?) στην Νότια Αμερική και από τους λίγους παγκοσμίως. Εντυπωσιακός ο τίτλος του σίγουρα. Συνεργάζεται με τα μεγαλύτερα οινοποιεία στη Χιλή αλλά έχει πελάτες και στην Αργεντινή, Ουρουγουάη, όλα καλά μέχρι εδώ, Ιταλία, Sonoma, Okanagan, Αρμενία και Βουργουνδία παρακαλώ. Αρχίζει να γίνεται ενδιαφέρον το πράγμα. Η δουλειά του είναι να κατανοεί τη σχέση του κρασιού με το terroir και να συμβουλεύει τους επαγγελματίες σχετικά με τον τρόπο χειρισμού του εδάφους ώστε να βελτιώσουν το κρασί τους ή απλά πού να φυτέψουν τι. Ψάχνοντας λοιπόν να βρω κρασιά από τα κτήματα που συμβουλεύει όπως μου είπε η συνάδελφος έπεσα κάποια στιγμή και σε μια ετικέτα που βγάζει ο ίδιος μαζί με τους Francois Massoc (Χιλιανός Οινολόγος) και Louis Michel Liger Belair (του ομώνυμου κτήματος από το Vosnee-Romanee) με σταφύλια αγορασμένα από περιοχές που επιλέξανε. Ένα Χιλιανό Chardonnay σκέφτηκα όταν το είδα. Με τρελή τιμή για Χιλή σκέφτηκα σε δεύτερη φάση. Έσφιξα την καρδιά μου, το αγόρασα και έμαθα.

Οι τρεις ¨εγκληματίες¨. Αριστερά ο Pedro Parra

Έντονο χρυσαφί με κάποιες κεχριμπαρένιες αντανακλάσεις. Μύτη έντονη, πλούσια με συγκλονιστική καθαρότητα και με όγκο. Ώριμα πυρηνόκαρπα και εσπεριδοειδή, ροδάκινο κυρίως, βερίκοκο, αχλάδι, πεπόνι, λεμόνια, γκρέιπφρουτ εξίσου ώριμα, κάποιες νύξεις τροπικών, ανανάς, μπανάνα, μάνγκο, μαζί με άνθη μηλιάς και το έγκλημα συντελείται από 'δω και πέρα. Τα δευτερογενή και τριτογενή αρώματα του συγκεκριμένου περιλαμβάνουν σχεδόν τα πάντα και σε καλές δόσεις. Αρώματα γήινα, βαρελιού, μηλογαλακτικής (έχει υποστεί), μπαχαρικών, ξηρών καρπών σε εντάσεις ανεπανάληπτες. Θυμίζει λίγο Βουργουνδία στη μύτη.
Στο στόμα πια προσδιορίζουμε και πόσο Βουργουνδία θυμίζει, Mersault σίγουρα. Σώμα γεμάτο με κρεμώδη υφή, οξύτητα υψηλή, που χαρίζει απαράμιλλη φρεσκάδα και ζωντάνια, αλκοόλ υψηλό αν και είναι τέτοιο το κρασί που πρέπει να εστιάσεις για να το καταλάβεις. Η επίγευση είναι μαγευτική πραγματικά με φρούτα, ζύμες, ξηρό καρπό, βαρέλι έντονο αλλά τόσο όμορφα ταιριασμένο, ορυκτότητα και γλυκά μπαχαρικά.
Συγκλονιστικό. Γεύση, δομή, οξύτητα, σώμα, υφή, φρεσκάδα και παλαίωση ταυτόχρονα. Κοστίζει. Δεν είναι λίγο ένα κατοστάρικο περίπου. Σκεφτείτε όμως ότι ένα Domaine Roulot Perrieres, Meursault Premier Cru μπορεί να φτάσει πάνω από χιλιάρικο και σίγουρα δεν έχουν ποιοτικά δεκαπλάσια διαφορά αντίστοιχα με την τιμή. Είμαστε στην αρχή ακόμα σκέφτομαι καθώς καταπίνω και την τελευταία γουλιά.

📚🎥🎶   El Club του Pablo Larraín

🍴  Πίτσα με βουβαλίσια mozzarela και τομάτα, στήθος κοτόπουλου με σάλτσα μουστάρδα εστραγκόν, λεμονάτος σολομός με βούτυρο και μια φραγκόκοτα (συγνώμη κύριε Θυμιόπουλε) μαριναρισμένη με άνηθο.

Abv   14%

💲💲💲   75-140€