Τα πάντα γύρω από το κρασί και την κουλτούρα του

Εργαζομαστε σκληρα για να ετοιμασουμε το καλυτερο blog για κρασι, συντομα

  • 00

    Μερες

  • 00

    Ωρες

  • 00

    Λεπτα

  • 00

    Δευτερολεπτα

εγγραφειτε για να ειστε ο πρωτος που θα το μαθει οταν ειμαστε ετοιμοι

Σάββατο 15 Ιουνίου 2013

Ευχές Ερατεινές Ερυθρός 2009




  Την τελευταία δεκαετία πολλά καινούρια ονόματα κτημάτων έχουν μπει στον ελληνικό οινικό χώρο με άλλοτε καλά αποτελέσματα και αξιοπρόσεχτη πορεία και άλλα με όχι τόσο μεγάλη επιτυχία. Οι Παύλος Αργυρόπουλος και Ανδρέας Πάντος αμφότεροι πρώην συνεργάτες στην Τσάνταλης Α.Ε. ένωσαν τις δυνάμεις, τα όνειρά τους και δημιούργησαν στην περιοχή του Κολινδρού Πιερίας μια από τις καλύτερες πρωτοεμφανιζόμενες εταιρείες, την Πιερία Ερατεινή.
   Ξαναδοκιμάσαμε λοιπόν πρόσφατα τις Ευχές Ερατεινές στην ερυθρή έκδοση. Ένα αφιλτράριστο  blend από Ξινόμαυρο, Cabernet Sauvignon και Syrah παλαιωμένο για 12 μήνες σε δρύινα βαρέλια το οποίο κερδίζει με την πρώτη ματιά τις εντυπώσεις χάρη στο βαθύ, αδιαπέραστο, σκοτεινό ρουμπινί χρώμα και συνεχίζει με την πολύ καλή του μύτη καθώς όσο το αναδεύουμε τόσο ανακαλύπτουμε καινούρια αρώματα. Δαμάσκηνο, μούρα, ντομάτα (Ξινόμαυρο είπαμε!!!), μπαχαρικά αλλά και μια νότα βανίλιας ενώ στο στόμα είναι πλούσιο, με μαλακές τανίνες χωρίς να καλύπτονται από την γλύκα ή την οξύτητα του χαρμανιού με τα μαύρα φρούτα να κυριαρχούν και πάλι ενώ η πιπεράτη αίσθηση υπερέχει των υπόλοιπων μπαχαρικών ταυτόχρονα με την διακριτική παρουσία της βανίλιας και του βαρελιού. Πραγματική αρμονία των τριών ποικιλιών όσο αφορά το σώμα αλλά και στη γεύση όπου έχουμε στοιχεία αρμονικά δεμένα και μοιρασμένα από τις τρεις ποικιλίες εξίσου. Τέλος η επίγευση είναι μεγάλης διάρκειας και απολαυστική ενώ πίνεται ευχάριστα σήμερα, πιστεύω πως έχει πολλά περιθώρια παλαίωσης ακόμα.
  Καλή δουλειά και εδώ από την Πιερία Ερατεινή όπως και στο σύνολο των οινοποιήσεων του κτήματος δείχνουν ότι η νέα γενιά των Ελλήνων παραγωγών κάνει συστηματική και καλή δουλειά. Χαρακτηριστικά οι περισσότερες δουλειές των καινούριων παραγωγών έχουν χαρακτήρα, όπως η συγκεκριμένη ετικέτα, θυμίζουν πιο πολύ κρασιά διάσημων ποιοτικά περιοχών και όχι κακέκτυπα του Νέου Κόσμου, πχ τα ελληνικά syrah πλησιάζουν πιο πολύ σε αυτά της Δυτικής όχθης του Βόρειου Ροδανού(Saint-Joseph) παρά στα Aυστραλιανά Shiraz πράγμα που δείχνει πως οι Έλληνες τουλάχιστον διαθέτουν την δική τους ταυτότητα και τείνουν στη δημιουργία χαρακτηριστικών γνωρισμάτων στις δουλειές τους κρατώντας σε στα ύψη τον πήχη της ποιότητας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Από το Blogger.