Cortes de Cima Syrah 2013

Το νοτιο-ανατολικό κομμάτι της Πορτογαλίας, στο Alentejo, βρίσκεται η περιοχή με τους ελαστικότερους κανόνες όσον αφορά την παραγωγή κρασιών, το Alentejano. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν παράγονται ποιοτικά κρασιά, ίσα-ίσα λόγω της εδαφοποικιλότητας και του καλού κλίματος τα τελευταία 30 χρόνια στην περιοχή έχουν επενδύσει άπειροι φιλόδοξοι οινοποιοί, Πορτογάλοι και ξένοι. Ειδικά από τα τέλη της δεκαετίας του '80 που επένδυσε στην περιοχή κάνοντας ένα εξωπραγματικό, για την εποχή και την περιοχή οινοποιείο, ο πρόεδρος ενός εκ των δύο ποδοσφαιρικών ομάδων της Λισαβόνας, το Alentejano σχεδόν δεκαπλασίασε τα οινοποιεία του εντός εικοσαετίας.
Εκείνη την περίοδο ξεκινούσε ένα Δανο-Αμερικάνικο ζευγάρι από την άλλη άκρη του Ατλαντικού με ιστιοφόρο ψάχνοντας ένα μέρος να εγκατασταθούν, να ξεκινήσουν οικογένεια και να φυτέψουν ένα αμπέλι. Η περιοχή αυτή έμελλε να είναι στη Vidigueira στους λόφους του Serra do Mendro σε υψόμετρο 400μ όπου αγόρασαν 570 στρέμματα. Στην αρχή καλλιεργούσαν ηλιόσπορο, πεπόνια και τομάτες για να έχουν ένα εισόδημα και το 1991 έφεραν τα πρώτα φυτά από τη Γαλλία, Syrah φυσικά και όλα πήραν το δρόμο τους πια.
Το έδαφος είναι αργιλώδες και ασβεστολιθικό, το κλίμα χαρακτηρίζεται από τις 3000 ώρες ετήσιας ηλιοφάνειας (ιδανική για σωστή ωρίμαση), ενώ το κτήμα είναι βιολογικής καλλιέργειας, ενεργειακά αυτόνομο κατά 75%, με σχεδόν μηδενικό αποτύπωμα διοξειδίου του άνθρακα και φυτεύτηκαν εκτός από αμπέλια, ελιές με πολύ μεγάλη επιτυχία ενώ λειτουργεί και ως θεματικό πάρκο με πολλά ζώα σε σχεδόν φυσικό περιβάλλον. Τον σχεδόν άνυδρο χειμώνα του 2013 ακολούθησε μια κρύα και με αρκετή υγρασία άνοιξη, με αποτέλεσμα να αργοπορήσει η άνθηση αλλά και οι επόμενες φάσεις ανάπτυξης του αμπελιού μέχρι το τρύγο. Το καλοκαίρι ήταν φυσιολογικά πολύ ζεστό και έδωσε τη δυνατότητα στο σταφύλι να ωριμάσει έστω και αργά. Η συγκομιδή έγινε χειρωνακτικά, η ζύμωση χωρίς τσαμπιά σε δεξαμενές ελεγχόμενης θερμοκρασίας με διαχείριση καπέλου ενώ υπήρξε και εκτεταμένη επαφή με τα στέμφυλα.

To Cortes de Cima από το αεροπλάνο του

Βαθύ πορφυρό χρώμα με ρουμπινί χείλη. Μέτρια προς έντονη μύτη που κυριαρχούν ώριμα μαύρα φρούτα, γήινα στοιχεία, βοτανικά και αρώματα βαρελιού. Δαμάσκηνο, φραγκοστάφυλο, γλυκό βύσσινο, βατόμουρο σχεδόν αποξηραμένο, ανισοειδής νύξεις, ευκάλυπτος, φασκόμηλο, γραφίτης, καπνιστό κρέας, βανίλια, κορμός ελιάς, δέρμα, φύλλα καπνού, καμφορά, γαρίφαλο, καβουρδισμένοι κόκκοι καφέ, γλυκόριζα και πιπέρι.
Στο στόμα είναι ξηρό με γεμάτο σχεδόν παχύ σώμα, οξύτητα μέτρια προς έντονη ορυκτής περισσότερο μορφής, τανίνες μέτριες προς έντονες αλλά βελούδινες τόσο ώστε να θεωρούνται χαμηλής τραχύτητας, γευστική ένταση σχεδόν έντονη με γήινα στοιχεία και επίγευση μέτρια προς μακριά όπου γίνεται πιο πειστικός ο ευχάριστος γήινος χαρακτήρας που εναλλάσσεται με τα μπαχαρικά και τα μαύρα φρούτα.
Θεωρώ ότι έχουμε μια διττή προσωπικότητα στη συγκεκριμένη περίπτωση. Η μύτη είναι εμφανώς αυστραλιανής τάσης με πιο ώριμα φρούτα, γλυκές γεύσεις αλλά στο στόμα πλησιάζουμε πιο πολύ σε Ροδανό. Η διχαστική όμως συμπεριφορά είναι και αυτή που προσδίδει στη συγκεκριμένη ετικέτα ενδιαφέρον γιατί κρατά σε εγρήγορση τις αισθήσεις αιφνιδιάζοντας με τις εναλλαγές και τα παιχνιδίσματά του. Έχει δυνατότητες παλαίωσης για τουλάχιστον 12-13 χρόνια, έχει και πολύ λογική τιμή που το κάνει ακόμα πιο ελκυστικό.

📚🎥🎶 Move On Up του Curtis Mayfield

🍴   Αρνάκι ραγού με ελιές και πιπεριές, bratwurst με κρεμμύδια σε σάλτσα Syrah, ψητό χοιρινό tenderloin με γλυκάνισο και μπαχαρικά

Abv 14%

💲💲💲   10-19€